Ian Carroll, Obsedian en OSINT

Ik volg op Twitter al geruime tijd Ian Carroll, een onderzoeker met veel kennis en een fraaie stijl van presenteren. Afgelopen week zag ik hem weer vol passie verbanden leggen waarbij zijn computer in zicht was. Op die computer had hij interessante software in gebruik, ik was benieuwd welke dat was maar hier repte hij niet over. Vandaag trof ik andermaal een filmpje van hem waaruit blijkt dat hij vele vragen van volgers op dit punt had gehad. Hij reageerde met de volgende tweet.

De software Obsedian is hier gratis te downloaden; voor extra functies moet wat betaald worden. Ook voor Linux gebruikers, waarvan ik er een ben, is er een Appimage te downloaden waarmee het programma opgestart kan worden. Dan moet je wel even rechts klikken op het Appimage, in het menu Eigenschappen kiezen en onder het tabblad Rechten aanvinken dat deze als programma kan worden uitgevoerd. Voila, prachtig!

Ik heb de app nog niet geopend, wel even op YouTube gekeken voor handleidingen, en daarvan zijn er genoeg te vinden. Veel ervan bespreken de vele mogelijkheden in de settings heb ik ondertussen geleerd, waardoor ik nu meen dat wat Ian Carroll hierboven over de app zegt feitelijk voldoende instructie bevat om de software tot je voordeel te gebruiken.

Ik weet niet of ik de app veel zal benutten, maar interessant vind ik deze zeker. Zoals ik vier jaar terug de term OSINT (Open Source Intelligence) ontdekte toen Arno Reuser hierover sprak. En dan ontdek ik vanavond weer een enorm universum van mogelijkheden binnen de wereld van de eenvoudige term ´zoekmachine´. Neem eens een kijkje op OSINT Framework en klik op wat termen, op diepere menu´s, dan weet je wat ik bedoel.

Ik ben bepaald geen onderzoeker die zaken tot op de laatste draad uit pluist, maar als ik eens iets wil vinden, vind ik het fijn als dat snel kan. Ik ken ondertussen heel wat sites die toegang geven tot documenten die velen niet weten te vinden. Ik vermoed ondertussen dat OSINT Framework het overbodig maakt sites als archive.org te benoemen, maar het is waar: als ik een boek of document niet kon vinden en in een zoekmachine als die van Qwant intikte: ´archive.org´ en dan de titel van het gewenste document, dan werd ik veelvuldig blij verrast.

Ik ben geen uitpluizer van nature. Eerder intuïtief, als een poëet. Een zoekmachine kadert reeds in, intuïtie voelt aan. ´Zoekt en ge zult vinden´ is naar mijn oordeel een uitspraak tot het hart, niet tot de verdelende geest gericht. De vrije wil bestaat, maar als de vrije wil iets onmogelijks verlangt, leidt dit willen tot frustratie. De vrije wil begeeft zich binnen de mens die een keuze heeft. Kiezen voor tijdelijke belangen is tegelijkertijd kiezen voor rampspoed. De vrije wil is pas echt vrij, paradoxaal genoeg, als het kiest voor de Wet die reeds heerst, en die vanzelfsprekend de kleinzieligheid van mindere machten, ook als deze de wereld terroriseren, eindeloos te boven gaat.

Het vinden van vrijheid en harmonie is mijn inziens niet zo moeilijk, maar het wordt buitengemeen lastig en voor de lange duur onmogelijk als je hier voorwaarden voor stelt. De vrije wil die aan voorwaarden denkt is eenvoudig ongelukkig. De vrije wil die de eigen verlangens en angsten op de tweede plaats zet en de originele waarneming ieder moment van bestaan voorrang verleent, die vrije wil kan in vrijheid verblijven. Om die reden geniet ik altijd zeer van Ian Carroll: zijn beschouwingen gaan me veelvuldig boven de pet, maar ik vind het heerlijk een blij mens te zien die het bedrog zo goed in de smiezen heeft, en zich toch niet in zijn waarnemingen verliest.

Dank de lezer

Wintergatan – Marble Machine (using 2000 marbles)