De leugen & de vrees voor angst

Heb vandaag zoveel beluisterd over het bedrog van machtshebbers, dat het idee dat er ergens nog integriteit in politieke kringen rondloopt tot een minimum gedaald is. Herinner me dat in mijn jeugd, als een politicus op ook maar een enkele leugen werd betrapt, er een spoeddebat kwam welke tot diep in de nacht kon duren, en dan de volgende dag weer als het moest, en de volgende… Integriteit betekende toen nog wat. Er zaten nog lieden van karakter op verschillende posten. Er werd nog werkelijk gedebatteerd.

Dat is nu wel anders. Wie nu in de politiek zitten, zitten daar over het algemeen niet door hun enorme kunde. integendeel, de reeds lang lopende agenda heeft op sleutelposities kneuzen geplaatst die volgzaam zijn naar de wil van de macht die hen beheerst. Dommekrachten die van zichzelf menen, omdat ze hun functie hebben verkregen, dat ze heel wat voorstellen. Lege hulzen zijn het, met wat voorgeprogrammeerde ponskaarten in hun donder, waaruit altijd weer voorspelbare formuleringen over de tong naar buiten rollen, en dan menen de lieden hun ´eigen mening´ gegeven te hebben. Ze hebben geen enkel moment in de gaten dat ze volledig geconditioneerd zijn zo te spreken en daarbij te geloven dat ze vanuit onafhankelijkheid handelen. Och, mocht dit inzicht toch doorbreken: de geestelijke crisis zal enorm en overweldigend zijn! De angst die hiermee gepaard gaat is zo groot, daar kan het ijdel zelfreflectief inbeeldinkje niet tegen, dus die optie wordt steevast door het vals imago afgeweerd. Aldus is een trouwe puppet gecreëerd.

De oplichting is zo pompeus, zo overal, en ook in zo ontzettend veel mensen als waar en werkelijk uitgangspunt aanvaard, dat ik weer aan Joseph Goebbels denk die ´De grote Leugen´ als propagandatechniek ambieerde. Maak een leugen zo groot dat niemand meer kan geloven dat het om een leugen gaat, want iedereen om je heen gelooft het, de overheid beweert het (nu ook globaal) , dus wie ben ik nog met mijn kleine waarneming? Ik zal me vast vergissen. Ja, 2 + 2 = 5.

Angst is de emotie die aangezien dient te worden als het gaat om het moment dat integriteit corrupt wordt te onderkennen. Maar dat wordt gevreesd, en aan die vrees wordt toegegeven, en zo blijft men in de pas van een kwalijke agenda lopen.

Karin zei het vanavond nog: ze heeft haar beste vriendin uitentreuren uitgelegd dat de adviezen van moderne doktoren ongelukkig en corrupt zijn, maar ze wil het niet echt horen. Ook mensen die in de winkel waar Karin werkt komen krijgen exact te horen waar het euvel van hun fysieke en geestelijke klachten werkelijk uit bestaat, maar het lijkt de meeste mensen onmogelijk aan de oprechtheid van overheden, witte jassen en onderwijs te twijfelen. Dus men blijft zichzelf vergiftigen.

Mensen vermijden vetten en zout, om maar wat te noemen, omdat ze decennia lang hebben gehoord dat je zo hartproblemen voorkomt. Maar wat krijgt iemand na een hartaanval? Heel veel zout. En wat zien we bij mensen die vetten vermijden? Overgewicht en het onvermogen dit te verliezen wat ze ook doen. We worden massaal in een psychose geluisd als we niet ons meest eigen en integere onderzoek doen naar wat wie dan ook, waar of wanneer dan ook, beweert of beweerd heeft.

Volstrekt alleen zijn wordt gevreesd. Volstrekt alleen zijn is Oorsprong. Oorsprong wordt gevreesd door velen die vervolgens tot God bidden. Maar hoe wil je waarheid vinden als je de reeds heersende leugens niet vreesloos durft te erkennen in alle levenssituaties? In plaats van naar waarheid te zoeken, kunnen we beter de leugens, die we al kennen, hardop erkennen en zo lossen in het volle licht.

Dan hoeven we niet op zoek te gaan naar leugens. We zijn eenvoudig oprecht, en komt er een leugen langs, dan erkennen we die. Vele leugens verdwijnen meteen in dit erkennen vanuit het Licht dat je bent. De leugens die blijven plakken hebben vaak met anderen te maken, een excuus dat je wilde maken maar toch voor jezelf hield, liefde die je uit wilde spreken, maar dan hield je toch je mond uit angst voor afwijzing. Voorwaardelijke liefde is geen liefde. Onvoorwaardelijke liefde trekt zich niets van angst aan, ook niet voor de vrees voor angst.

De titel van dit bericht betreft louter waan. Het Hart weet dit allang.

Ik groet en dank de lezer.

***

Eagles – Lying eyes (Live 1977)