Bewustzijn is een creator

Bewustzijn is een creator, daar kan niemand omheen. Daarom is het zaak acht te slaan op welke gedachten opbouwend zijn en vanuit liefde ontspringen, welke destructief zijn en vanuit haat ontstaan. De getuige van gedachten mag beslissen welke gedachten worden gevolgd en welke niet. Aldus heeft men de hand in wat men schept, manifest laat worden.

De getuige is oorspronkelijk, bevindt zich vóór welke opspelende gedachte dan ook. Wat deze dagen meer dan ooit opvalt is dat het grootste deel van de mensheid niet een oorspronkelijk leven leidt, maar achter de feiten aan loopt. Men zit gevangen in reactieve emoties.

Klaus Schwab weet wel weg met dit feit. Na over The Great Reset gesproken te hebben, kwam hij met de frase The Great Narrative. Ik heb niet onderzocht wat hij daaronder verstaat, ik voelde wel aan dat het hier gaat om een narratief waarmee je de geesten van mensen weet te vangen. Niet door populaire praatjes alleen, ook door schofferende voorstellingen; als mensen hierdoor geschokt zijn heb je ze in principe beet. En dit is precies wat ik op bijvoorbeeld Twitter zie: voornamelijk verongelijktheid van mensen die achter de feiten aanlopen in plaats van met oorspronkelijke ideeën komen.

Ik schakel graag steeds weer terug van bemoeienis met de manifestatie naar stil waarnemen. Het narratief van Klaus Schwab, of wie dan ook, bevat nimmer de wijsheid die in stilte vrij komt. Stilte, de geest van de beginner, kent onbeperkte mogelijkheden. waar de geest van de ervaren mens beperkt is geworden door de kaders die ie zelf als uitgangspunt heeft toegestaan. Wie niet met regelmaat terug schakelt naar Stilte, verblijft in het reactief universum dat we de matrix noemen, en dat een gevangenis is. Je lijkt vrij rond te lopen, maar tussen de oren zit alles al op slot, en dit vernauwt zich in toenemende mate als je Stilte niet langer in je toestaat.

Scheppingskracht is niet reactief. Zou het reactief zijn dan bracht het niets nieuws. Oorspronkelijk scheppen start met wezenlijke intentie. Niet met een intentie die reeds is afgevlakt door wat je mogelijk acht. Nee, je ware wens bepaalt je werkelijke intentie. Als ik bijvoorbeeld vrede op aarde wil, maar dit onmogelijk acht, dan zwak ik mijn intentie af. Ik meen dat dit wereldwijd met mensen gebeurt, en ik acht het in alle gevallen een blunder. Als alle mensen hierin hun oorspronkelijkheid herontdekken, zijn de plannetjes van de globalisten vandaag nog als ijdel doorzien en onschadelijk gemaakt. Want voor hun plannetjes hebben ze de reactieve emoties van mensen nodig; als mensen hun reactieve emoties vóór weten te blijven, zijn alle samenzweringen van tafel. Dan kunnen alle soldaten, grenswachters en ordehandhavers naar huis en wat leuks gaan doen. Een ieder mag dan eindelijk, van zichzelf, levenskunstenaar zijn in de ware zin van het woord.

Oké, ik heb gezegd. Het is niet aan mij mensen te overtuigen. Ik ben een vogeltje dat zingt, niet iemand die dwingt naar vogeltjes te luisteren. Wel weet ik dat wat ik verkondig de schat bevat waar een ieder in wezen naar op zoek is, de schat die ieder moment voor een ieder overal en altijd beschikbaar is.

Ik dank allen die hebben bijgedragen aan het zicht dat ik hier uit. Ik noem geen namen, want dan doe ik tekort wiens naam ik niet noemde. Was er ook maar iemand die niet aan dit zicht heeft bijgedragen? Nee, zo iemand was er niet.

Seen it all? Always having a story? Luister naar Janis Ian.